Haneka

Haneka's website

Haneka
  • Wat ik zou willen is dat ik nog bij jullie mag zijn, bij mijn mama, papa en Jirka.
  • Dan zouden ze minder verdrietig zijn en konden ze me knuffelen.
  • Ik zou zo graag nog eens spelen met Jirka, en ook haar plagen natuurlijk.
  • Samen met haar door de tuin crossen met onze brommers.
  • Ik zou ook nog wel eens met Bob en de poezen willen spelen.
  • En in het kippenhok mijn specialiteit, kippen vangen,  uitvoeren.
  • Ik zou nog graag naar school gaan en verder leren lezen schrijven en rekenen want dat deed ik graag.
  • Ik zou willen dat de mensen niet bang zijn om mijn naam te noemen omdat iedereen en vooral mama en papa zou weten dat ik een plaatsje heb bij jullie.
  • Ik zou willen dat je mama en papa laat vertellen over mij wanneer ze daar nood aan hebben want ik weet dat ze me nog steeds enorm missen.
  • Ik weet dat ik steeds hun dochtertje blijf, dus willen jullie me ook steeds meetellen?
  • Als papa en mama verdrietig zijn, loop dan niet weg maar geef hen een schouder en laat ze voelen dat je ze begrijpt, jij bent de oorzaak niet van het verdriet, het is omdat ze mij zo graag zien.
  • Ik zou willen dat jullie begrijpen dat er altijd een speciaal plaatsje is voor mij in het hart van mama en papa. Dat er voor altijd daar ergens een leeg plaatsje zal zijn waar ik zou moeten zijn en dat ze zelfs na jaren nog eens droevig zijn en zich proberen voor te stellen hoe alles zou geweest zijn als ik bij hen was geweest.
  • Ik hoop dat jullie begrijpen dat mama en papa wel eens een moeilijke dag hebben, en vraag hen gerust naar de reden. Misschien moest ik de eerste dag weer naar school, was het een verjaardag, een communie of misten ze mij op hun uitstapje. Er zijn zoveel grote en kleine dingen in een dag, een week, een  jaar, …. een leven dat hen confronteert met het feit dat ik er niet meer ben. Spreek er met hen over, het zal hen deugd doen. Als je al eens verdrietig bent, niet weet wat te zeggen, hoe te reageren maar toch wil je iets zeggen, deel het met mama en papa. Zij begrijpen maar al te goed dat woorden vaak veel te kort schieten voor wat je wil zeggen.
  • Ik hoop dat de mensen de moed hebben om mama en papa ook te spreken over mij zonder dat ze er zelf om vragen want ik weet dat ze zich proberen op te sluiten met hun verdriet.
  • Ik weet dat mama en papa het heel fijn vinden als jullie nog aan mij denken en dat kan met kleine dingen.
  • Ik weet ook dat mama en papa niet meer dezelfde zijn als vroeger en nooit meer dezelfde zullen worden dus vergeef hen als ze eens raar doen : ze zijn soms zichzelf niet van verdriet.
  • Ik zou ook zeer blij zijn als jullie mij eens komen bezoeken op mijn rustplaats als jullie in de buurt zijn, of gewoon eens een kaarsje branden maakt mij zeer blij.
  • Ik hoop dat mama, papa, Jirka en alle familie, vrienden en vriendinnen regelmatig aan mij blijven denken maar ondertussen proberen gelukkig verder te leven. Van het leven te genieten : een leven waarin ik toch altijd mijn plaatsje zal hebben.